Trzy billboardy za Ebbing, Missouri Cały film (2018) • Online • CDA Vider

Głównym wątkiem fabularnym, jeśli chodzi Trzy Billboardy za Ebbing Missouri, jest to, że główna bohaterka, Mildred Hayes, nie może pogodzić się z tym, że lokalna policja nie zrobiła niczego (albo zrobiła za mało), aby znaleźć sprawcę zabójstwa i gwałtu jej córki. „Trzy billboardy…” mógłby uchodzić za wzorzec w Sèvres pod Paryżem jako film, który zachwyca wszystkich: krytyków bo uchodzi za nietuzinkowy, łączy płynnie kilka gatunków i jest po mistrzowsku zagrany, widzów – bo poza wspomnianymi zaletami, jest absolutnie nieprzewidywalny. Martin McDonagh, USA 2017, w kinach od 2 lutego 2018 Przemiana, jaką przechodzi tu podejrzewany rasizm policjant grany przez Sama Rockwella, może jest zbyt łatwa, ale doskonale mieści się w tragikomicznej tonacji filmu, który nie brzydzi się slapstickiem, ostatniej nadziei na ocalenie upatruje w humorze i z pewnością nie zgłasza pretensji do „poważnego realizmu” (cokolwiek miałoby to oznaczać). A potem trafia się taki film jak „Trzy Bilbordy za Ebbing, Missouri” i okazuje się, że są jeszcze na świecie ludzie, którzy potrafią opowiedzieć swoją historię tak, że nie tylko nie wiemy co się stanie w następnej scenie filmu, ale także – wychodząc z kina – nie wiemy co napisać poza tym, że było doskonale.

Mimo, że nominacje nie są jeszcze znane – listę pretendentów do Oscarów 2018 poznamy 23 stycznia, jesteśmy przekonani, że jednym z filmów walczących największe wyróżnienie będzie obraz Trzy billboardy za Ebbing, Missouri w reżyserii Martina McDonagha, czyli zdobywca czterech Złotych Globów 2018, w tym dla najlepszego dramatu. Nawet więc jeśli Trzy billboardy za Ebbing, Missouri w którymś momencie trochę odpuszczają widzowi i angażują go odrobinę mniej niż na początku, nie da się ukryć, że jest to film bardzo przemyślany, konsekwentny, często zaskakujący i wspaniale zrealizowany. Dlatego miło dać się zaskoczyć i odkryć, że gusta fachowców i przeciętnego kinomana są zbieżne, tak jak w przypadku filmu „Trzy billboardy za Ebbing, Missouri” w reżyserii Martina McDonagh’a.

„Trzy billboardy za Ebbing, Missouri” to film, który mówi ważnych sprawach, ale jednocześnie nie zapomina tym, że humor, niczym tlen, jest potrzebny do życia. Ten film amerykańskiej Janinie Duszejko, zagranej prez Frances McDormand, pokazuje jak bardzo problematyka podjęta przez trio Tokarczuk/Holland/Adamik wpisuje się w tematyczny mainstream amerykański – bohaterka McDonagha także rzuca gniewne wyzwanie siłom patriarchatu (tu: w imię zemsty na gwałcicielach i mordercach córki), używając równie konfrontacyjnego języka i działając w podobnym poczuciu absolutnej moralnej racji. Jestem pod wrażeniem tego, jakie spektrum ludzkich odruchów, ludzkiej natury, ile różnych barw udało się pokazać Matrinowi McDonaghowi w tym filmie.

Mający teatralne, dramaturgiczne doświadczenie Irlandczyk Martin McDonagh (filmy „In Bruges”, „Siedmiu psychopatów”, a przede wszystkim takie sztuki, jak „Królowa piękności z Leenane” czy „Kaleka z Inishmaan”) porywająco napisanym scenariuszem, z dużym wyczuciem psychologii zdejmuje kolejne maski ze swoich bohaterów, sukcesywnie odkrywa ich życiorysy, pokazuje to, co na początku jest ukryte. Film „Trzy Billboardy za Ebbing, Missouri” Martina McDonagha to historia zrozpaczonej kobiety, która próbuje dowiedzieć się, kto zabił jej dziecko Aby to zrobić, wynajmuje trzy tablice reklamowe przy drodze wiod±cej do miasteczka i umieszcza na nich prowokacyjny przekaz, skierowany do szanowanego przez lokaln± społeczno¶ć szefa policji.