Smak zemsty. Peppermint Cały film (2018) • Online • CDA Vider

Administratorem Twoich danych osobowych jest Instytucja Filmowa MAX-FILM Spółka Akcyjna z siedzibą w Warszawie, ul. Panieńska 11, Wpisana do Rejestru Przedsiębiorców prowadzonego przez Sąd Rejonowy dla Warszawy Mokotowa, XIII Wydział Gospodarczy pod numerem KRS 0000236457 Posiadasz prawo dostępu do treści Swoich danych osobowych oraz prawo ich sprostowania, usunięcia, ograniczenia przetwarzania, prawo do przenoszenia danych osobowych, prawo wniesienia sprzeciwu, a także prawo do cofnięcia zgody w dowolnym momencie. Po chwili jednak okazuje się, że ów nurek to zmyślny gadżet erotyczny, a jego wysiłki mają uprzyjemnić kąpiel Mariny, byłej prostytutki, stawiającej swoje pierwsze kroki w produkcjach kina klasy B. Te przezabawne ujęcia są swego rodzaju odbiciem całego filmu w pigułce, gdzie nic nie jest takim, jakim wydaje się być na początku. Choć kiedy mamy już jakieś obeznanie z kinem Almodóvara, to czy możemy się nie spodziewać, że początkowe uwięzienie Mariny w jej własnym domu przez niepoprawnie zakochanego w niej Rickiego, będzie tylko wstępem do długiej gry namiętności, na końcu której Marina wypowie słowa zapowiedziane w tytule filmu? Na szczęście utalentowany Hiszpan zasmakował w filmach, w których każdy z nas może jakoś się odnaleźć – i zaserwował w „Porozmawiaj z nią” wspaniałą, pełną pasji, a jednak niesamowicie wysmakowaną i elegancką opowieść miłości: tej utraconej i tej nieosiągalnej.

Bohaterami filmu „Zakonnica” są ksiądz, który ma doświadczenie z nawiedzonymi oraz młoda zakonnica tuz przed złożeniem ślubów. A może to?…”, tyle, że robi to w taki sposób, że ma się ochotę tę grę podjąć, a nie – jak to często z Amerykanami bywa – wyłączyć film. Mimo, że film pełen jest niezwykłych postaci, każda z nich jest jakoś bliska i zrozumiała, nawet kobieta-torreador i zdziwaczały pielęgniarz.

Choć w wielu miejscach można jeszcze zauważyć brak typowej dla wytrawnego filmowca dyscypliny i wyczucia granic dobrego smaku, to nie można odmówić Hiszpanowi jednego: wrzucając bezceremonialnie Glorię w sam środek niekontrolowanego cyklonu przewrotnej komedii i obowiązkowego kryminału, potwierdził tezę, że kobieta u Almodovara przetrwa wszystko. W „Czym sobie…” otaczające ją postaci Almodovar ujął w charakterystycznej dla siebie karykaturze, które swym absurdem niemal wypadają z filmowej ramy. Choć mamy tu i dramaty, i próby samobójcze, film jest też autentycznie bardzo śmieszny, co czyni go jednym z najłatwiej przyswajalnych obrazów Almodovara dla widzów nie obeznanych szerzej ze stylem tego reżysera.

„Kobiety na skraju załamania nerwowego” to pierwszy film Pedro Almodovara, który zrobił prawdziwą międzynarodową karierę (nominacja do Oscara, Złotego Globu, wiele innych nagród), pierwszy, dzięki któremu przyznano reżyserowi miano wybitnego znawcy kobiecej duszy, film, którego nawet doskonały tytuł wszedł do potocznego języka. Wszak to najbardziej obsypany nagrodami film Almodóvara, który zgarnął nie dość, że Oscara, to jeszcze Złoty Glob i Złotą Palmę w Cannes, a na wyliczenie wszystkich laurów nie starczy miejsca. Postac tej zakonnicy jest mi doskonale znana z”The Conjuring”.Co do samego horroru”The Nun”to nie zrobil on na mnie tak mocnego wrazenia jak wlasnie”The Conjuring”,ale nie brakuje mu zlowrogiego klimatu grozy wiec da sie obejrzec.W kazdym razie nie nudzilem sie na ja strasznie nie lubie nudzic sie na filmach a juz na horrorach w szczegolnosci.Ogolnie rzecz biorac,oceniam”The Nun”jako calkiem niezly horror.