Nowa produkcja DC

Powiedz, co chcesz o DC Universe, ale oryginalna seria, wciąż młoda usługa streamingu jest na tej samej trajektorii, co sam Superman: w górę, w górę i nieco lepiej niż Titans. Ta pierwsza seria miała swoich fanów iz pewnością się poprawiła, ale wystarczy powiedzieć, że to nie była moja filiżanka herbaty. Potem pojawił się Doom Patrol, który zaczynał się solidnie, gdy Brendan Fraser odsłonił tyły i stopniowo stał się jednym z najwspanialszych absurdalnych rozkoszy w całej telewizji.

To wywarło ogromną presję na wielkie omszałe ramiona serii 3, Swamp Thing, aby utrzymać jakość, zwłaszcza w ślad za kulisami za kulisami, które przecięły pierwotnie zamówione 13 odcinków do 10. Cóż, jestem tutaj, aby zgłosić, że Swamp Thing, przynajmniej w pierwszych dwóch odcinkach, nie tylko podnosi poprzeczkę, to także triumf na niemal każdym poziomie, paskudny, radośnie niepokojący kawałek horroru ciała na Louisou Bayou, który przywołuje wszystko od Johna Carpentera The Thing do pracy wykonawczo-produkcyjnej Jamesa Wana z Trench w Aquaman. Jest rok 2019, człowieku i wygląda na to, że oficjalnie nadszedł czas, by zaistnieć.

Len Wiseman – dyrektor odpowiedzialny za pilotów Sleepy Hollow i Lucyfera – również tutaj kierował pilotem, a wybór Swamp Thing podążał za podobną formułą: prosta, profesjonalna kobieta współpracuje z dziwacznym mężczyzną, który ma nadprzyrodzony akcent . W Sleepy Hollow był to porucznik szeryfa i rzeczywisty Ichabod Crane. W Lucyferze był detektywem i dosłownym chrześcijańskim diabłem. Tutaj jest członkiem CDC’s Epidemic Intelligence Service o nazwie Abby Arcane (Crystal Reed) i biolog Alec Holland (Andy Bean), ten ostatni, który – spoilery – ostatecznie przekształca się w czujące bagno, by stać się gigantycznym potworem-mchem grającym pod ciężką protetyką Były Jason Voorhees Derek Mears. Ponownie, jest to formuła, ale formuła naprawdę działa uroczo.

Czy ten serial – horror da radę?

Arcane został wezwany do swojego rodzinnego miasta Marais w Luizjanie, aby zbadać dziwną chorobę, która wydaje się pochodzić z pobliskiego bagna, powodując upadek mieszkańców, wykrztuszanie lepkich liści do łóżek szpitalnych i – w bardziej ekstremalnych przypadkach – przechodzenie w omszały , rozkładające się posągi prosto z najgorszych marzeń gorączki biologa. (Pomyśl, że artystyczna grafika Hannibala spotyka się, jak, popieprzony Ent.) Dochodzenie w jej śledztwie jest zhańbionym naukowcem Hollandem, który odkrył nienormalne mutageny na bagnach, które mogą być kluczem do znalezienia lekarstwa. Ale im głębiej wdziera się Arcane i Holland, tym bardziej pachnie jak zgniły spisek, spisek, który sam wydaje się zamierzać gwałtownie zatrzymać.

To w tej przemocy i zgniliznie ten pokaz naprawdę błyszczy jako nie żartująca opowieść o horrorze, nie zaskakująca, biorąc pod uwagę zaangażowanie Wana i pilotażowy scenariusz napisany wspólnie przez Gary’ego Daubermana (IT, The Nun) i Marka Verheidena (Ash vs. Evil Dead) ). Wiseman, który wyreżyserował także odcinek 2, kręci bagno Marais niczym mroczna bajka, wszystkie poskręcane drzewa i stawy oświetlone księżycem.

Efekt ten sprawia, że ​​jest o wiele bardziej wstrząsający w chwilach, w których niemal pierwotna ciemność atakuje świat nauki Abby Arcane. Scena rozgrywa się w kostnicy, która przyprawia mnie o mdłości; choroba bagien przynosi zwłoki z powrotem do bluźnierczego „życia”, ciała stojącego poza stołem operacyjnym, nawet gdy jest ono rozdzierane przez kręcenie winorośli i sondowanie gałęzi. To obrzydliwe, naprawdę ma poważne wibracje The Thing, a co najważniejsze, wydaje się być w większości praktyczne.

I co o tym sądzicie?

Te praktyczne elementy sprawiają, że Swamp Thing to dobry interes. Może to fanatyka Szczęk we mnie, ale uwielbiam zobaczyć łódź wyniesioną z wody przez jakąś niewidzialną potworność. Ale Fractured FX – umysły stojące za demonem Lipstick-Face w Insidious i każdym ghulem w serii Conjuring, wśród wielu innych obrzydliwości – działały w nadgodzinach, aby upewnić się, że potworności, które widzimy, są równie imponujące. Nie sądzę, aby fani Swampy mogli poprosić o bardziej perfekcyjną grę na żywo niż ta, którą tutaj otrzymujemy.

Garnitur nałożony na Mearsa emanuje i świeci na wszystkie dobre, zgniłe sposoby; jest chwila, w której zdejmuje kawałek własnej głowy i widać kosmyki mazi między palcami. To obrzydliwe. Wspaniale. (I tak, Swamp Thing jest zgrywany i spodziewam się, że niektóre zakątki internetu zareagują odpowiednio, tak jak ma to prawo).

Ale prawdziwym cudem jest to, że Swamp Thing wciąż czuje się jak ludzkie przedstawienie. Abby Arcane to skuteczny punkt wejścia w szaleństwo; wraca do rodzinnego miasta mroczną tajemnicę ze swojej przeszłości, którą Reed udaje mu się drażnić przez nawiedzone spojrzenia i skrócone zdania.

Ma łatwą chemię z Bean przed potworem, którego dziwaczna charyzma sprawia, że ​​jesteś smutny, że musi zamienić się w Swamp Thing w programie dosłownie zwanym Swamp Thing. Ale oczywiście Mears wyciągają tu prawdziwą magiczną sztuczkę. Nie wypowiada ani jednego słowa w ciągu pierwszych dwóch odcinków, ponieważ nie musi tego robić.