Pokośno na Podlasiu to maleńka wieś na uboczu. W domu pod lasem mieszka rodzina Żadziłków. Tata, pan Stanisław, od kilku lat zmaga się z nowotworem mózgu. Jest już po dwóch operacjach, nie może pracować. Ciężar prowadzenia domu spadł na mamę – panią Beatę. Małżeństwo wychowuje dwie córki – dziesięcioletnią Karolinę i dziewięcioletnią Martynę. Dom, w którym mieszkają, należy do dziadka, pana Józefa. Rodzina żyje w dwóch niewielkich pokojach. Dziewczynki nie mają miejsca do nauki i zabawy. Najtragiczniejszy jest jednak brak łazienki. By się wykąpać, trzeba wnieść do kuchni wannę i nagrzać wodę w piecu przed domem, potem w wiaderkach przynieść ją do domu. Cały budynek jest w fatalnym stanie, podłogi gniją, przez dziurawe drewniane ściany przenika zimno. W Pokośnie pojawia się ekipa programu, Maciek błyskawicznie podejmuje decyzję o adaptacji poddasza a budowlańcy pod dowództwem Artura zabierają się do pracy.