Piraci z Karaibów: Zemsta Salazara Cały film (2017) • Online • CDA Vider

Jeśli wybierzecie się do kina na Piraci z Karaibów: Zemsta Salazara, a bynajmniej wcale do tego nie zachęcam, ale jeśli już z jakiegoś powodu postanowicie jednak iść, to przygotujcie się, że w trakcie seansu będzie wam nieustannie towarzyszył pewien irytujący odgłos. „Piraci z Karaibów: Zemsta Salazara” nie jest filmem tak świeżym, zaskakującym, czy porywającym, jak oryginalna produkcja z 2003 roku, ale widać, że twórcy dobrze wyczuli mieszankę elementów, które sprawiły, że poprzednie filmy odniosły sukces. A więc nie tylko tej związanej z postacią złoczyńcy, kapitana Salazara, ale także tej dotyczącej Willa Turnera, z którym pożegnaliśmy się w części trzeciej, ” Na krańcu świata „. Jego dorosły już syn, Henry Turner, wyrusza w podróż, by przywrócić ojca i grającego go Orlando Blooma serii. Zresztą fabuła wszystkich filmów z serii Piraci z Karaibów jest w swym głównym zarysie niemal identyczna: Sparrow musi stawić czoła jakiemuś przeciwnikowi oraz wspólnie ze swymi aktualnymi sprzymierzeńcami dotrzeć gdzieś lub też odnaleźć (odzyskać) coś (na przykład jakiś posiadający cudowne moce artefakt).

Javier Bardem, Kaya Scodelario i Brenton Thwaites dołączają do Orlando Blooma i Johnny’ego Deppa — który powraca jako Jack Sparrow — w nowym filmie „Piraci z Karaibów: Zemsta Salazara” Dobra passa kapiana Jacka Sparrowa zdaje się przemijać. Po tym jak mnie ostatnio Strażnicy Galaktyki vol 2 i Obcy: Przymierze próbowały, każdy z osobna i niezależnie, zanudzić na śmierć, jestem skłonny nowym Piratom z Karaibów wybaczyć kompletną niedorzeczność tego, co się dzieje na ekranie tylko dlatego, że jednak coś się dzieje. Piraci z Karabiów: Zemsta Salazara nie jest ani najlepszym filmem z serii, ani nie zapisze się jako wybitne dzieło w historii kinematografii, ale to tylko i aż bardzo dobre rzemiosło.

Po sukcesie pierwszego oraz kolejnych dwóch filmów z serii (wyreżyserowanych przez Gore’a Verbinskiego), które walnie przyczyniły się do odrodzenia w kinie tematu piratów i reaktywacji tej odmiany gatunkowej kina przygodowego, pojawił się czwarty, jak dotąd najsłabszy z całej serii, film Piraci z Karaibów: Na nieznanych wodach (2011) w reżyserii Roba Marshalla. W Zemście Salazara do Johnny’ego Deppa – wcielającego się w swego rodzaju „znak rozpoznawczy” całej serii, pirata Jacka Sparrowa, oraz znanych już publiczności z poprzednich filmów Geoffrey’a Rusha w roli Barbossy, Orlando Blooma w roli Willa Turnera czy Kevina McNally’ego w roli Gibbsa – dołącza Javier Bardem jako pogromca piratów – tytułowy kapitan Salazar, stając się kolejnym czarnym charakterem serii. Od zarania Piraci są zatem wpisani w system rozrywkowy Disneya, którego poszczególne elementy nawzajem się promują (widz, który obejrzał film, chętnie sięga nie tylko po kolejny obraz z serii, ale także po grę, książkę, zabawkę lub inny tekst związany z danym uniwersum), stanowiąc globalną, znaną na całym świecie markę, która widzom kojarzy się z dobrą rozrywką.

W oczekiwaniu na najnowszy film szczególnie polecam odsłuch OST z Na Krańcu Świata, który powinien umilić oczekiwanie na piątą już część (w naszym kraju ma się ona ukazać jako Zemsta Salazara) sagi kapitanie Jacku Sparrowie. Film „Piraci z Karaibów: Zemsta Salazara” w reżyserii Joachima Ronninga i Espena Sandberga to piąta część serii przygodach kapitana Jacka Sparrowa, doskonale zagranego przez Johnny’ego Deppa.